Samotność to epidemia naszych czasów. Nie oznacza braku przyjaciół czy rodziny. Ten nieprzyjemny stan emocjonalny, wynika z tego, że czujemy rozdźwięk między tym, jakie relacje chcielibyśmy tworzyć, a tym, jakie rzeczywiście mamy.
Na samotność (od umiarkowanej do ciężkiej) najbardziej skarżą się osoby w 3 grupach wiekowych
- po 20
- 55
- po 80.
Z badań wynika jasno, że uczucie samotność wiąże się pogorszeniem zdrowia fizycznego, psychicznego i funkcji poznawczych. Porównuje się jej przeżywanie i wpływ na zdrowie do wypalenia dziennie 15 papierosów.
Okazuje się, iż im jesteśmy mądrzejsi, tym mniej samotności w naszym życiu. A jak zatem zmierzyć tę „mądrość”? Badacze wskazują na:
- ogólną wiedzę na temat stylu życia;
- umiejętność radzenia sobie z emocjami;
- poczucie empatii, życzliwości, sprawiedliwości;
- umiejętność rozumienia własnych przeżyć, reakcji,
- akceptowanie wartości innych,
- umiejętność podejmowania szybkich i skutecznych decyzji.